Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r oraz instrukcja Dignitas connubii regulują urząd adwokata /rolę/ instytucję adwokata kościelnego w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa – błędnie nazywane „rozwodem kościelnym”.
Adwokat kościelny działa na zlecenie strony procesowej. Jego fachowa i profesjonalna pomoc i dokonywane przez niego czynności procesowe służą stronie w dążeniu do określonego celu, jakim jest w tym przypadku, stwierdzenie nieważności małżeństwa. Wykonując swoje zadanie adwokat kościelny powinien mieć na uwadze uczciwość i prawdę.
Poprzez czuwanie nad dopełnieniem wszystkich formalnych wymogów przez stronę procesową, której interesów broni, na poszczególnych jego etapach, adwokat kościelny przyczynia się do usprawnienia przebiegu procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Nieocenioną pomocą dla stron są działania adwokata polegające między innymi na: formułowaniu pism procesowych, wskazywanie stronom na przysługujące jej prawa do zgłaszania ekscepcji, pilnowanie dotrzymania przez stronę terminów sądowych, wybór i zgłoszenie odpowiednich środków dowodowych. W myśl kan. 1559 KPK/83: „Strony nie mogą być obecne przy zeznaniach świadków, chyba że sędzia, zwłaszcza gdy sprawa dotyczy dobra prywatnego, uzna że trzeba je dopuścić. Mogą natomiast być obecni ich adwokaci lub pełnomocnicy, chyba, że sędzia, z powodu okoliczności rzeczy i osób uzna, że należy postępować z zachowaniem tajemnicy”.
Pomoc adwokata kościelnego nie ogranicza się tylko do współpracy ze stroną, której interesów broni. Jego bardzo ważnym zdaniem jest również aktywna współpraca z innymi uczestnikami procesu jak również z sędzią.
Więcej zobacz: